Urodził się 20 stycznia 1903 roku, a zmarł 15 marca 1978 roku.

Zaistniał jako pedagog, wychowawca, wybitny instruktor, ale przede wszystkim jako harcerz. W swoim życiu przeszedł wszystkie szczeble hierarchii harcerskiej. Lata XX to praca jako instruktor w Komendzie Warszawskiej Harcerzy, a w latach 1928 - 29 jako Komendant Chorągwi Mazowieckiej. Już wtedy widoczne było jego zaangażowanie w pracę z 8 - 11-letnimi dziećmi.

Na łamach tygodnika "Iskry" prowadził swą własną stałą rubrykę nazwaną: " Na tropie harcerskim". W rubryce tej w latach 1928 - 29 zaczął drukować pierwsza wersję swojej przyszłej książki: " Antek Cwaniak", która ukazywała się tam w odcinkach. Od roku 1928 pisał również felietony do "Płomyka".

Do swojej taktyki szkolenia młodych harcerzy wprowadził mnóstwo gier i zabaw, które bardzo przemawiały do polskich dzieci. W latach pracy stworzył oryginalną metodę pracy z zuchami, którą przekazywał jako kierownik szkoły instruktorskiej dla drużynowych zuchowych w Nierodzimiu k. Skoczowa.

Kamiński objął nadzór nad 10 osobową polską delegacją biorącą udział w Międzynarodowej Konferencji Wilczęcej w Gilwell Park w Wielkiej Brytanii, na którą została wydana książka "Zuchy - The Polish Wolf Cubs" . Od listopada 1939 do wybuchu powstania warszawskiego pracował jako redaktor "Biuletynu Informacyjnego".

Jako szef Biura Informacji i Propagandy Okręgu stołecznego AK pracował od roku 1941. Tam kierował małym sabotażem oraz był komendantem organizacji "Wawer". Po wojnie aktywnie włączył się do odbudowy Związku. Rozprawa "Metoda harcerska w wychowaniu i nauczaniu szkolnym" przyczyniła się do otrzymania przez Kamińskiego tytułu dr filozofii. Następnie podjął pracę na Uniwersytecie Łódzkim. Tam zaprosił wielu wybitnych instruktorów, którzy następnie wzięli udział w obradach Łódzkiego Zjazdu Działaczy Harcerskich.

Do ważniejszych książek Kamińskiego należą: "Antek Cwaniak", "Kamienie na Szaniec", "Zośka i Parasol" oraz "Andrzej Małkowski".

KRYCHA

wikipedia