|
||||||||
|
Prawo Harcerskie
Prawo Harcerskie jest dla harcerza drogowskazem postępowania w codziennym życiu, ono determinuje jego zachowanie i sposób działania. To gotowość do wyruszenia na harcerski szlak, z otwartością do poszukiwania czegoś więcej oraz otwartością wobec drugiego człowieka z wszystkimi jego zaletami i słabościami, będąc stale gotowym do niesienia pomocy każdemu, który jej potrzebuje. Harcerz sumiennie i rzetelnie spełnia swoje obowiązki, jakie nakłada wyznawana przez niego religia. Harcerz jest świadom swoich zobowiązań wobec najbliższych oraz wobec wspólnoty harcerskiej, lokalnej i polskiej. Pracuje na rzecz dobra wspólnego i swojej lokalnej społeczności. Jest zaangażowanym obywatelem i dobrym Polakiem. Na słowie Harcerza Polegaj jak na Zawiszy. W powszechnej w obecnym świecie erozji języka, braku odpowiedzialności za wypowiadane słowa i podejmowane zobowiązania, szczególnego znaczenia nabiera ta od zawsze harcerska cnota – prawdomówność i odpowiedzialność. Harcerz musi być nie tylko odpowiedzialny za to co mówi, ale przede wszystkim za to, jak realizuje wypowiadane obietnice, zobowiązania, przyrzeczenia. To odpowiedzialność także za to, w jaki sposób formułuje swoje opinie, oceny o innych, przedstawia fakty, buduje komunikat. Język, którym posługuje się harcerz jest wolny od agresji, nienawiści, złości. Harcerz jest pożyteczny i niesie pomoc bliźnim. Harcerz jest wrażliwy na potrzeby drugiego człowieka i gotowy do służby na jego rzecz. Swoje zdolności i umiejętności wykorzystuje wspierając innych w potrzebie, niesie bezinteresowną pomoc służąc dobru wspólnemu. Chęć niesienia pomocy innym towarzyszy harcerzowi w każdej chwili. Wypełniając ją jest gotów ponosić trudy i pokonywać przeszkody. Aktywnie obserwuje otaczający go świat, a następnie chętnie działa na jego rzecz. Pożyteczność harcerza przejawia się w jego otwartości oraz tym, że jego działania są zawsze przemyślane i aktywne. Harcerz w każdym widzi bliźniego a za brata uważa każdego innego harcerza. Dla harcerza każdy człowiek jest ważny. Obca jest mu obojętność, pogarda dla słabszych, chorych, wykluczonych społecznie. Harcerz dostrzega drugiego człowieka i stara się go zaakceptować z jego słabościami, odmiennościami i odnajduje w nim dobro. Akceptuje ludzi o innych poglądach, orientacji, wyznawców odmiennych religii, filozofii i przekonań, dostrzega bogactwo wynikające z różnic kulturowych i odmiennych tradycji. Harcerz należy do wielkiej rodziny skautowej i przyjmuje jej wielokulturowość jako dar, bez względu na kolor skóry, religię czy pochodzenie. Jest otwarty na innych, szanuje ich i stara się zrozumieć. Harcerz postępuje po rycersku. Postępować po rycersku to znaczy być człowiekiem honoru. Mieć odwagę i siłę przeciwstawiać się złu, przemocy, nietolerancji. Postępować po rycersku to znaczy zajmować stanowisko w słusznej sprawie, nie chować głowy w piasek gdy komuś dzieje się krzywda. Przyjmować odpowiedzialność za swoje czyny. Postępować po rycersku, to także śmiało głosić i bronić swoich wartości i przekonań, a także otwarcie przyznawać się do błędów i pracować nad sobą. Postępować po rycersku to być uprzejmym, szanować starszych i słabszych. Harcerz miłuje przyrodę i stara się ją poznać. Człowiek jest częścią przyrody. Życie w zgodzie z nią i szacunku dla niej jest wpisane w jego rozwój. Harcerz jest wrażliwy na otaczający świat przyrody, konsekwentnie stara się przyczyniać do jej ochrony. Harcerz rozsądnie korzysta z natury, umiejętnie wykorzystuje energię, wodę, racjonalnie gospodaruje odpadami. Poprzez kontakt z przyrodą, korzystanie z jej piękna i zasobów, harcerz coraz lepiej ją poznaje i rozumie. Wszędzie tam, gdzie przyroda jest zagrożona, harcerz staje w jej obronie. W czasach wielkich szkód w przyrodzie wywołanych działalnością człowieka, odpowiedzialność za dar natury, który jest darem nam powierzonym, jest dla harcerza odpowiedzialnością szczególną. Harcerz jest karny i posłuszny rodzicom i swoim przełożonym. Posłuszny i karny jest harcerz w pierwszej kolejności wobec siebie i zasad zawartych w Prawie i Przyrzeczeniu Harcerskim. To one nakazują szacunek do drugiego człowieka. W swoim życiu harcerz pełni różne role. Jest więc najpierw dzieckiem i młodym człowiekiem, a potem rodzicem, podwładnym i przełożonym. Umiejętność akceptowania hierarchii w życiu społecznym, wykonywanie powierzonych obowiązków, docenianie roli, wiedzy i doświadczenia tych, którzy w różnych momentach mogą być przełożonymi lub podwładnymi, to duże wyzwanie. Tak rozumiane karność i posłuszeństwo budują ład społeczny. Pozwalają czerpać z wiedzy i doświadczeń starszych pokoleń. Harcerz wszystkie polecenia i zadania wykonuje po niezbędnej refleksji. Harcerz jest zawsze pogodny. Pogoda ducha i zadowolenie powinny towarzyszyć harcerzowi w całym jego życiu. Optymizm, wiara, pozytywne emocje budują człowieka gotowego na wyzwania. Ta dobra energia i poczucie humoru dają harcerzowi siłę w chwilach trudnych. Radość z życia, umiejętność doceniania tego co się ma, szukanie pozytywów i wyciąganie wniosków na przyszłość z tego co się nie udało, to postawa dobrego harcerza. To znajdowanie w każdej, nawet najtrudniejszej sytuacji jej pozytywnej strony, nie poddawanie się. Znajdowanie siły i pogody ducha w wartościach, w które wierzymy i w naturalnej dobroci drugiego człowieka. Harcerz jest oszczędny i ofiarny. Harcerz jest oszczędny i ofiarny to znaczy, że ma umiejętność gospodarowania posiadanymi zasobami w sposób racjonalny. Harcerz jest oszczędny bez względu na swój status materialny, szanuje wspólne dobro, z którego korzysta. Z jednakową troską traktuje dobra własne jak i wspólne. Harcerz jest ofiarny, gotów się dzielić nie tylko swoimi dobrami materialnymi, ale także swoim czasem, wiedzą, umiejętnościami i talentami. Harcerz, nie marnuje czasu na bezcelowe zajęcia. Planuje swój czas i przyszłość, by w optymalny sposób wykorzystać swoje zdolności i predyspozycje. Harcerz pracuje nad sobą, jest czysty w myśli, mowie i uczynkach, jest wolny od nałogów. Harcerz niezależnie od wieku, stopnia czy funkcji dba o swój rozwój fizyczny, duchowy, intelektualny, społeczny i emocjonalny. Stosuje ich właściwe proporcje dostosowując do swoich indywidualnych potrzeb i możliwości. Praca nad własnym rozwojem pozwala mu być człowiekiem gotowym na podejmowanie wyzwań, jakie niesie z sobą dzisiejszy świat. Myśli, słowa i czyny harcerza są spójne. Harcerz odpowiedzialnie wybiera między dobrem a złem. Szanuje drugiego człowieka – w tym jego intymność i seksualność. Nieustannie odrzuca nałogi, które osłabiają ducha i ciało, ćwicząc tym samym siłę swego charakteru. Świadomy i dobrowolny wybór abstynencji od alkoholu, tytoniu i narkotyków i innych środków odurzających pozwala harcerzowi na panowanie nad własnymi słabościami, a zarazem dzięki takiej postawie na skuteczne przeciwdziałanie nałogom w społeczeństwie. Wystrzega się jakiejkolwiek nienawiści w mowie, uzależnienia od czegokolwiek i umiarkowanie korzysta z rozrywek. hm. Dariusz Supeł Przewodniczący ZHP |
|
||||||
| design by Łukasz Gądek |
||||||||
O nas
Jesteśmy na Facebooku!